Εμμονές...

Τι σημαίνει εμμονή?

Εμμονή σημαίνει απλώς ότι δίνουμε υπερβολική προσοχή και ενέργεια σε κάτι που εμείς θεωρούμε σημαντικό.
Σαν μια δεύτερη έννοια, η εμμονή μπορεί να οριστεί ως μια επαναλαμβανόμενη συνήθεια ή σκέψη, προσδοκώντας κάθε φορά διαφορετικό αποτέλεσμα. Τέτοιου είδους εμμονές είναι δημιουργικές, όπως π.χ. η εμμονή ή κόλλημα με τον κήπο μας, με τη ζωγραφική... γενικά ό,τι αφορά τη τέχνη, η εμμονή του καλλιτέχνη αποτελεί στάδια εξέλιξης...

Τέτοιο κόλλημα φαίνεται πως είχε "φάει" ο Andre Kertesz το 1928 στο Παρίσι.
Πήγαινε και ξαναπήγαινε στο ίδιο μέρος (Meudon) και τραβούσε φωτογραφίες
το ίδιο πράγμα. Ίδιο? Όχι ακριβώς.



Φαίνεται πως η πρώτη λήψη δεν τον άφησε ικανοποιημένο...




Στη δεύτερη τα πήγε καλύτερα αλλά φαντάζομαι πως πλέον το ένστικτό του
του υπαγόρευσε να ξαναπάει...


Andre Kertesz, Meudon, 1928

Ο Kertesz επέμεινε ώσπου μεταμόρφωσε μια απλα περιγραφική εικόνα σε τέχνη.
Όπως ο ποιητής μετατρέπει έναν απλό λόγο σε ποίηση.
Η φωτογραφία μεταμορφώνει αυτό που περιγράφει σε κάτι άλλο.
Εφόσον ο φωτογράφος καταφέρει να ελέγξει αυτή τη μεταμόρφωση,
τότε η φωτογραφία γίνεται τέχνη.
Aυτή η φωτογραφία του Kertesz εμπεριέχει το απατηλό ψεύδος που χαρακτηρίζει την ίδια
την φωτογραφία ως τέχνη

Ίσως να είχε κατα νου κάποιον πίνακα ζωγραφικής όταν αποφάσιζε πως
δεν τον ικανοποιούσαν οι αρχικές λήψεις, ποιος ξέρει?



Lyonel Feininger 1911 - Viaduct Near Meudon with Two Trains

Ο Kertesz όμως πέτυχε περισσότερα πράγματα απ' ό,τι το σχέδιο του Feiniger.
Μας δείχνει κάτι που η αλήθεια του δεν αμφισβητείται. Τα πάντα είναι μπροστά στα μάτια μας.
Κι όμως...
Ποιος είναι αυτός ο άγνωστος που μας κοιτάζει? Τι είναι αυτό που μεταφέρει?
Από που το πήρε και που το πάει?



Meudon, a quiet Paris suburb, apart from the occasional high speed train. In 1928, roughly the mid-point between the invention of photography and our own digital age, Andre Kertesz, one of the great photographers of the 20th century, came here and took some pictures.

The photographs he took that day are as unremarkable as Meudon itself. But something about the place must have caught his eye, because a few days later, he came back and turned the ordinary into something extraordinary.

Kertesz's 'Meudon' captures something of the elusive genius of photography. With a photograph we can't help but wonder who the figure in the foreground is, where he has been, what he is carrying and where he is taking it. But Kertesz's photograph has no definitive answers. How can something that reveals so much keep so much to itself?
Extract from 'Fixing the Shadows', Genius of Photography (Wall to Wall)